Wat veroorzaakt een epilepsieaanval bij honden?
Epilepsie of stuiptrekkingen bij honden kunnen door verschillende factoren worden veroorzaakt.
Toxische of metabolische oorzaken
Bij toxische of metabolische oorzaken gaat het om blootstelling aan toxische stoffen, zoals bepaalde voedingsmiddelen, planten of geneesmiddelen, of metabolische stoornissen zoals lever- of nierproblemen (levershunt, ernstig nierfalen ...).
Cerebrale oorsprong
Stuiptrekkingen kunnen ook het gevolg zijn van hersenletsels, tumoren, schedeltrauma’s of infecties (meningitis) die de normale werking van de hersenen beïnvloeden.
Idiopathische epilepsie
Idiopathische epilepsie verwijst naar een vorm van epilepsie zonder duidelijke oorzaak, vaak van genetische oorsprong, waarbij aanvallen optreden zonder dat een onderliggende oorzaak kan worden vastgesteld. Dit is de ziekte waar wij hier over gaan schrijven, namelijk primaire epilepsie. Dit is epilepsie die niet wordt veroorzaakt door externe factoren.
Welke rassen zijn gevoelig voor epilepsie?
Bij bepaalde hondenrassen werd aangetoond dat ze een genetische afwijking hebben die verantwoordelijk is voor primaire epilepsie, zoals bij de Lagotto Romagnolo, de Belgische herder en de Boerbull.
Bij bepaalde andere rassen werd een zekere aanleg aangetoond: beagle, Duitse herder, Australische herdershond, Tervurense herdershond, border collie, border terriër, berner sennen, boxer, gewone poedel, cavalier king Charles spaniël, dalmatiër, golden retriever, grote Zwitserse sennenhond, Ierse wolfund, labrador retriever, petit basset griffon vendéen, Italiaanse spinone, Finse spitz, dwergspitz, Engelse springer, teckel en vizsla.
Op welke leeftijd ontstaat epilepsie?
In het geval van idiopathische epilepsie, die geassocieerd wordt met genetische factoren, kunnen de symptomen beginnen op te treden tussen de leeftijd van zes maanden en vijf jaar.
Andere oorzaken van krampaanvallen kunnen bij intoxicatie op elke leeftijd optreden. Metabole en cerebrale oorzaken komen over het algemeen voor bij oudere honden.
Symptomen: hoe weet u of uw hond epilepsieaanvallen heeft?
De symptomen van een epileptische aanval bij honden kunnen variëren naargelang de ernst van de aanval:
- Gejaagdheid, gedragsverandering voor de aanval;
- Plotseling, onwillekeurige stuiptrekingen, vaak over het hele lichaam, vergezeld van spiertrillingen;
- Verlies van bewustzijn of oriëntatie tijdens de aanval;
- Overvloedige speekselafscheiding tijdens de aanval;
- Urine- en fecale incontinentie tijdens de aanval;
- Verward of gedesoriënteerd gedrag na de aanval (herstelfase).
Als u vermoedt dat uw hond een epileptische aanval heeft gehad, is het belangrijk om onmiddellijk een dierenarts te raadplegen voor een nauwkeurige diagnose.
Hoe epilepsie vaststellen bij honden?
De diagnose van primaire of idiopathische epilepsie omvat verschillende stadia en aanvullende testen:
- Voorgeschiedenis en klinisch onderzoek: De dierenarts verzamelt gedetailleerde informatie over de medische voorgeschiedenis van de hond (inclusief of hij misschien blootgesteld is geweest aan een giftig product) en voert een volledig onderzoek uit om tekenen van onderliggende gezondheidsproblemen op te sporen.
- Bloedonderzoeken: Er kunnen bloedonderzoeken worden uitgevoerd om te controleren op stofwisselingsstoornissen.
- Beeldvormende testen: Als er geen toxische of metabolische oorzaak voor de aanvallen is, wordt er beeldvormend onderzoek van de hersenen (MRI) uitgevoerd om eventuele structurele afwijkingen of hersenletsels op te sporen die met epilepsie kunnen worden gelinkt.
- Uitsluitingsdiagnose: Als er geen toxische, metabolische of cerebrale oorzaak wordt gevonden, dan kan de dierenarts concluderen dat de epilepsie idiopathisch is.
Zodra de diagnose epilepsie is gesteld, kan de behandeling worden gestart.
Welke behandelingen zijn er voor honden met epilepsie ?
Een hond kan niet genezen van epilepsie; dit is een ziekte voor het leven. De behandeling is erop gericht om de frequentie en intensiteit van de aanvallen te verminderen:
- Anti-epileptische geneesmiddelen: Medicijnen zoals fenobarbital, kaliumbromide, imepitoïne en diazepam kunnen worden voorgeschreven om aanvallen onder controle te houden. De dierenarts zal de dosering aanpassen aan de reactie van de hond op de behandeling. Deze medicatie moet op vaste tijden worden gegeven.
- Specifieke voeding: Sommige honden kunnen baat hebben bij een specifiek dieet, zoals voeding met weinig koolhydraten of granen. Dit kan helpen om de frequentie van de aanvallen te verminderen.
- Stress onder controle houden en de levensstijl aanpassen: Stress verminderen en een levensstijl aannemen met regelmatige gewoonten kan potentiële aanvallen bij honden met epilepsie helpen voorkomen.
- Regelmatige opvolging door de dierenarts: Regelmatige opvolging bij de dierenarts is essentieel om de reactie van de hond op de behandeling te controleren, de dosering van de medicatie indien nodig aan te passen en mogelijke bijwerkingen op te sporen.
De behandeling mag niet plots worden onderbroken of de dosering van de medicatie mag niet worden verlaagd zonder overleg met een dierenarts: elke verandering kan leiden tot het plotseling optreden van zeer heftige stuiptrekkingen.
Wat moet u doen als uw hond een epileptische aanval heeft?
Als uw hond een epileptische aanval heeft, is het belangrijk om kalm te blijven en de volgende stappen te volgen:
- Zorg ervoor dat de omgeving rond de hond veilig is. Verwijder gevaarlijke of scherpe voorwerpen die hem tijdens de aanval zouden kunnen verwonden.
- Probeer de bewegingen van het dier niet te beperken en steek uw vingers niet in zijn bek, want dit kan letsel veroorzaken, zelfs onvrijwillig, bij u of de hond.
- Als uw dierenarts ampullen diazepam heeft voorgeschreven, dien die dan intra-rectaal toe aan uw hond en volg daarbij nauwkeurig de voorgeschreven dosis. Herhaal dit maximaal drie keer, met twee minuten tussen elke toediening.
- Als de aanval niet binnen 10 minuten afneemt, dan is dit een noodgeval: raadpleeg in dat geval zo snel mogelijk een dierenarts.
- Noteer de datum en de duur van de aanval om door te geven aan de dierenarts, omdat dit kan helpen bij het beoordelen van de effectiviteit van de behandeling.
- Zodra de aanval voorbij is, zet u uw dier best in een kalme en geruststellende omgeving om hem te helpen herstellen.
Neem zo snel mogelijk contact op met uw dierenarts om de frequentie en intensiteit van de aanvallen te bespreken en om te bepalen of aanpassingen aan het behandelplan nodig zijn.
Kan een hond sterven door een aanval met stuiptrekkingen?
Het komt maar zelden voor, maar het is mogelijk dat een hond overlijdt als gevolg van een aanval. Hij kan ook onomkeerbare nawerkingen overhouden, vooral als de aanval bijzonder ernstig of langdurig was. Complicaties die verband houden met stuiptrekkingen zijn onder andere oververhitting van het lichaam (hyperthermie), verstikking, gebrek aan zuurstof naar de hersenen, traumatische verwondingen veroorzaakt door oncontroleerbare bewegingen tijdens de aanval of hartritmestoornissen.
Hoe lang kan een hond met epilepsie leven?
De levensverwachting van een dier met epilepsie kan aanzienlijk variëren, afhankelijk van een aantal factoren, waaronder de ernst en frequentie van de aanvallen, de reactie op behandeling, de aanwezigheid van onderliggende medische aandoeningen en het ras en de leeftijd van de hond.
Met de juiste behandeling en door correct om te gaan met de aandoening kunnen veel honden met epilepsie een relatief normaal leven leiden en een levensverwachting bereiken die vergelijkbaar is met die van honden van hun ras zonder epilepsie.
Samengevat:
Epilepsie bij honden is een complexe neurologische aandoening die verschillende rassen op elke leeftijd kan treffen, hoewel sommige rassen er meer aanleg voor hebben. Het kan moeilijk zijn om met epilepsie om te gaan, maar een vroege diagnose, de juiste behandeling en regelmatige opvolging door de dierenarts kunnen de levenskwaliteit en de levensduur van honden met epilepsie verbeteren. Een aanval mag nooit licht worden opgevat en u moet erna altijd naar de dierenarts gaan.