Vergiftiging bij de hond

Wat zijn de oorzaken van vergiftiging bij honden?

Honden zijn van nature nieuwsgierige dieren. Ze verkennen hun omgeving met hun neus en mond, waardoor ze soms per ongeluk in aanraking kunnen komen met giftige stoffen via de huid, neus of mond.

Oorzaken:

●      Voedingsmiddelen: chocolade, druiven, rozijnen, knoflook, ui, ...

●      Huishoudelijke producten: schoonmaakmiddelen, antivries

●      Medicijnen: paracetamol

●      Gifstoffen: rattengif

●      Bepaalde planten: net zoals bepaalde planten giftig zijn voor katten, zijn er ook giftige planten voor honden, zoals kerstroos bijvoorbeeld

Wat is (extreem) giftig voor honden?

Chocolade

Chocolade bevat theobromine. Deze stof is niet giftig voor mensen, maar wel voor honden. Hoe donkerder de chocolade, hoe hoger de concentratie theobromine en hoe gevaarlijker het product is. Zelfs kleine hoeveelheden kunnen schadelijk en gevaarlijk zijn voor uw hond. Niet alle honden zijn even gevoelig voor theobromine.

Als een hond grote hoeveelheden theobromine heeft ingenomen, kan hij verschillende symptomen vertonen: braken, maagpijn, diarree, onrust, versnelde ademhaling en hartslag, enz. Tegen theobromine bestaat helaas geen tegengif. Raadpleeg altijd uw dierenarts als u denkt dat uw hond chocolade heeft gegeten!

Druiven en rozijnen

Druiven en rozijnen kunnen acuut nierfalen veroorzaken bij honden. De exacte stof die dit probleem veroorzaakt is nog onbekend, maar we weten wel dat zelfs kleine hoeveelheden giftig kunnen zijn.

De eerste symptomen die optreden nadat de hond rozijnen of druiven heeft gegeten, zijn braken en diarree. Andere verschijnselen zijn lusteloosheid, buikpijn, zwakte, uitdroging, enz. In het ergste geval kan deze vergiftiting dus leiden tot acuut nierfalen.

Let op: voedingsmiddelen waarin rozijnen of druiven verwerkt zijn, zijn ook gevaarlijk voor honden.

Knoflook en uien

Knoflook, uien, bieslook en prei behoren tot de Allium-familie en zijn zeer giftig voor honden. Deze voedingsmiddelen kunnen de rode bloedcellen van de hond beschadigen. Als de rode bloedcellen beschadigd zijn, kan de hond bloedarmoede ontwikkelen. Het zuurstoftransporterend vermogen van het bloed neemt dan af.

De hond zal beginnen braken, krijgt diarree en heeft minder eetlust. Sommige honden worden ook geconstipeerd. Als u ruikt dat de adem van uw hond naar ui of knoflook ruikt, neem dan contact op met uw dierenarts.

Rattengif

Rattengif is extreem giftig voor honden. De meeste rattengiffen bevatten stoffen die de bloedstolling remmen, wat interne bloedingen kan veroorzaken. Symptomen van rattengifvergiftiging verschijnen vaak pas na enkele dagen en kunnen variëren afhankelijk van het type gif.

Antivries

Eigenlijk zijn alle dieren gevoelig voor ethyleenglycol (antivries). Deze stof smaakt zoet, wat dus aantrekkelijk is voor honden. Zelfs een kleine hoeveelheid kan dodelijk zijn. De eerste symptomen zijn braken, veel drinken, veel plassen en sloomheid. Antivries beschadigt de nieren en kan leiden tot acuut nierfalen.

Xylitol

Deze kunstmatige zoetstof komt vaak voor in suikervrije kauwgom en snoep. Dit product komt tegenwoordig ook veel voor in light- en zeroproducten. Deze stof zorgt voor een plotselinge daling van de bloedsuikerspiegel, wat leidt tot flauwvallen. Kleine honden, zoals chihuahuas, zijn hier vaak gevoeliger voor dan grotere honden.

Symptomen van vergiftiging bij honden: hoe ziet u dat een hond vergiftigd is?

Als uw hond vergiftigd is, kan hij verschillende symptomen vertonen. Enkele veelvoorkomende symptomen zijn:

●      Braken: honden proberen het gif terug uit hun maag te verwijderen.

●      Diarree

●      Lusteloosheid of zwakte: als uw hond vergiftigd is, kan hij heel moe worden en zijn energie en interesse verliezen. Sommige honden kunnen zelfs moeite hebben met staan of lopen.

●      Veranderde ademhaling: vergiftiging kan leiden tot ademhalingsproblemen, zoals een snelle en oppervlakkige ademhaling of juist een trage ademhaling.

●      Trillen of beven: als het zenuwstelsel aangetast is, kunnen honden beven of trillen en zelfs last hebben van spierspasmen.

●      Schuimbekken: uw hond kan plotseling overmatig kwijlen en speeksel produceren als reactie op het gif, vooral bij de inname van irriterende stoffen of chemicaliën.

●      Bloedingen: sommige stoffen, zoals rattengif, kunnen interne bloedingen veroorzaken.

●      Coördinatieproblemen

●      Buikpijn

●      ...

Behandeling van vergiftiging bij honden: kan een hond vergiftiging overleven?

Als u denkt dat uw hond vergiftigd is, is het heel belangrijk om kalm te blijven en snel te handelen. Volg deze stappen:

1. Identificeer de bron van het gif: probeer erachter te komen wat uw hond heeft ingenomen en hoeveel.
2. Neem onmiddellijk contact op met de dierenarts: bent u niet 100% zeker of uw hond vergiftigd is, neem dan toch contact op met uw dierenarts. Hij zal de juiste diagnose stellen. Met een hondenverzekering van Santévet bent u verzekerd tegen onvoorziene dierenartskosten!
3. Laat uw hond braken, maar doet dit enkel in overleg met uw dierenarts!
4. Norit toedienen: Norit kan helpen om het gif in de maag van uw hond te binden en zo de opname van het gif te vertragen. Norit werkt niet bij alle vergiftigingen, overleg dus altijd met de dierenarts.

De dierenarts zal bepalen welke behandeling uw hond nodig heeft. Als u weet wat uw hond heeft ingenomen, neem dan zeker de verpakking mee. Zo kan de dierenarts een betere diagnose en behandeling opstellen. De behandeling hangt af van het type gif en de hoeveelheid die is ingenomen. Vaak wordt eerst geprobeerd om het gif uit het lichaam te verwijderen door uw hond te laten braken of door actieve kool (zoals Norit) te geven. In andere gevallen is een ziekenhuisopname nodig, waarbij de hond intraveneuze vloeistoffen en ondersteunende zorg krijgt. Sommige vergiftigingen, zoals die door rattengif, vereisen een specifiek tegengif.

Wist u dat u nooit zout mag gebruiken om uw dier te laten braken? Dit kan namelijk zorgen voor een zoutvergiftiging en dat kan in sommige gevallen zelfs dodelijk zijn.

Nazorg van een vergiftigde hond

Nadat uw hond is behandeld door de dierenarts, gaat hij waarschijnlijk nog een lange herstelfase tegemoet. Afhankelijk van het gif en de hoeveelheid kan dit herstel variëren van enkele dagen tot weken. Het lichaam van uw hond heeft tijd nodig om de gifstoffen volledig te elimineren en om eventuele schade aan organen te herstellen.

Het is belangrijk om na de behandeling uw hond te laten opvolgen door uw dierenarts. De dierenarts zal controleren of er geen blijvende schade is aan vitale organen, zoals de lever of nieren. Vooral als de hond in aanraking is geweest met giffen, zoals antivries of druiven/rozijnen, die de nieren kunnen beschadigen, is regelmatige controle essentieel.

Na een vergiftiging kan de spijsvertering van uw hond tijdelijk verstoord zijn. De dierenarts kan een speciaal dieet aanbevelen dat licht verteerbaar is en dat helpt bij het herstel van de maag en darmen.

Uw hond heeft na een vergiftiging vaak rust nodig om volledig te herstellen. Voorkom overmatige inspanningen en zorg ervoor dat uw hond een veilige, comfortabele plek heeft om te rusten. Honden kunnen na een vergiftiging zwakker zijn en minder energie hebben, dus het is belangrijk om ze niet te forceren om te veel te doen.

En tot slot: zorg ervoor dat gevaarlijke stoffen zoals schoonmaakmiddelen, medicijnen, rattengif en antivries altijd veilig opgeborgen zijn. Gebruik kindveilige sluitingen op kasten en bewaar giftige producten op plaatsen waar uw hond niet bij kan.